One Tier Board-bestuursstructuur

Het gebruik van een One Tier Board-bestuursstructuur

Sinds de inwerkingtreding van de Wet bestuur en toezicht op 1 januari 2013 is het mogelijk om het bestuur van een BV of een NV in te richten als een one tier board.

In een monistisch bestuurssysteem (one tier board) zetelen de toezichthouders en de bestuurders in één orgaan, het bestuur. In het bestuur nemen bestuurders plaats met een verschillende taak, de uitvoerende (directie) en niet-uitvoerende bestuurders (toezichthouders).

Voorheen bestond in Nederland enkel het dualistische model (two tier board) waarbij toezichthouders een apart orgaan, de raad van commissarissen, vormen.

Het monistisch bestuurssysteem was al gebruikelijk in landen als de VS, het Verenigd Koninkrijk, Canada en Australië. Om de concurrentie met deze landen aan te kunnen gaan, is de one tier board-bestuursstructuur nu ook in de Nederlandse wetgeving verankerd.

Voordelen

Het idee is dat niet-uitvoerende bestuurders in een one tier board eerder en meer informatie krijgen over bestuursbesluiten dan commissarissen in een two tier board. De niet-uitvoerende bestuurders zitten dichter op het organisatiebeleid en kunnen direct ingrijpen in de koers en strategie van de vennootschap. Ook zullen niet-uitvoerende bestuurders een grotere betrokkenheid hebben bij de onderneming dan commissarissen.

Statutaire basis

De aard van het bestuur (one tier board of two tier board) dient uit de statuten van de vennootschap te volgen. Uit de statuten dient dus duidelijk te blijken of gekozen is voor de vorm waarbij niet-uitvoerende en uitvoerende bestuurders naast elkaar bestaan (one tier board). De invoering van een one tier board vereist aldus een statutaire basis.

Is er een one tier board, dan sluit de wet een raad van commissarissen uit. De vennootschap dient in het handelsregister van de Kamer van Koophandel in te schrijven of een bestuurder uitvoerend of niet uitvoerend is.

Positie niet-uitvoerende bestuurders

Niet-uitvoerende bestuurders houden toezicht op de uitvoerende bestuurders. In die zin zijn zij vergelijkbaar met commissarissen in een two tier board. De taken van de niet-uitvoerende bestuurder zijn echter meeromvattend dan het houden van toezicht en advisering. De niet-uitvoerende bestuurders dragen bestuurdersverantwoordelijkheid. Zij zijn meer dan commissarissen actief betrokken bij het algemene beleid van de vennootschap doordat zij betrokken zijn bij de besluitvorming van het bestuur over de algemene beleidslijnen.

Op grond van de wet dient een niet-uitvoerende bestuurder altijd een natuurlijk persoon te zijn.

Taakverdeling uitvoerende en niet uitvoerende bestuurders

De uitwerking van de taken van de uitvoerende en niet-uitvoerende bestuurder hoeft niet in de statuten, dat kan wel. De uitwerking van de taakverdeling kan tevens plaatsvinden in een bestuursbesluit of -reglement. Taken die niet specifiek aan een individuele bestuurder zijn toebedeeld, vallen toe aan het bestuur als geheel, dat wil zeggen aan zowel de niet-uitvoerende als de uitvoerende bestuurders.

Beperkingen taakverdeling

De vennootschappen genieten grote vrijheid bij het verdelen van de bestuurstaken over uitvoerende en niet-uitvoerende bestuurders. De wet stelt slechts enkele grenzen. Zo is een niet-uitvoerende bestuurder verplicht om toezicht te houden op de taakuitoefening door de bestuurders, zowel de overige niet-uitvoerende als uitvoerende bestuurders.

Daarnaast kunnen diverse taken niet aan een uitvoerende bestuurder worden opgedragen: het voorzitterschap van het bestuur, het doen van voordrachten voor benoeming van bestuurders en het vaststellen van de bezoldiging van uitvoerende bestuurders.

Verder rust de verantwoordelijkheid voor de algemene gang van zaken op elke bestuurder. Deze verantwoordelijkheid kan niet door een taakverdeling aan een bestuurder worden ontnomen.

Taakverdeling en aansprakelijkheid niet-uitvoerende bestuurders

De niet-uitvoerende bestuurders maken deel uit van het bestuur van de vennootschap. Dit betekent dat zij collectief verantwoordelijk zijn jegens de vennootschap voor het door het bestuur gevoerde beleid. Zij zijn in beginsel hoofdelijk aansprakelijk jegens de vennootschap voor onbehoorlijk bestuur. De wet laat echter toe dat een niet-uitvoerende bestuurder ter disculpatie aanvoert dat hem geen ernstig verwijt treft van het onbehoorlijke bestuur mede gelet op de aan die anderen toebedeelde taken.

Ter beperking van het aansprakelijkheidsrisico voor de niet-uitvoerende bestuurders is een duidelijke taakverdeling dus van groot belang.

Corporate Governance Code

De Nederlandse Corporate Governance Code richt zich op de governance van beursgenoteerde vennootschappen en geeft een richtsnoer voor effectieve samenwerking en bestuur. Het doel van de Code is het bewerkstelligen van een deugdelijk en transparant stelsel van checks and balances binnen Nederlandse beursgenoteerde vennootschappen en het daartoe reguleren van de verhoudingen tussen het bestuur, de raad van commissarissen en de algemene vergadering/aandeelhouders.

De Code is in 2016 herzien. Gelet op het toenemende aantal beursgenoteerde vennootschappen met een one tier board, heeft men het nuttig geacht om vennootschappen met dit bestuursmodel in de herziene Code duidelijke handvatten te bieden.

Mocht u naar aanleiding van deze blog nog vragen hebben, of nader advies wensen, dan bent u bij Tanger Advocaten aan het juiste adres. Neem contact op met één van onze vestigingen om in contact te komen met één van onze 23 gespecialiseerde advocaten en/of om een intakegesprek in te plannen.